ඇරියස් කවර් කිරීමට පෙර....
මේ ගමන ලංකාවේ ශාන්තිකර්මයකදී ආවේශවෙමින් නැටීමකට සමාන කල හැකිය. මෙහි තේරුමක් නොදැන වුව කරති. යාපනේ යන මේ ගමන ද එසේ එකකි. නමුත් යාපනේ යනු පන්සලක් හෝ පිරිත් වතුර පිරි කලයක් නොව යුද්ධයකින් පසුව දකුණට අනාවරනය වන ගැඹුරු තුවාලයකි. දකුණෙන් යන අය මේ තුවාලයේ නිල මැස්සන් වෙනවාද යන්න ගැන සිතා බැලිය යුතු වේ. නිල මැස්සන්ට තුවාලයේ වසන්නට ඉඩ දෙන නිල වශයෙන්ම වන නිල ඇත්තෝ ද සිටින බවද පැහදිලිය.
මිනිසුන් යාපනයේ කුමකට ගියත්... යාපනයේ නොවන අය විසින් සිතා බැලිය යුතු කරණා කිහිපයක් ඇත.
- යාපන නගරයකි (කුරුණෑගල, කොළඹ සේම මහනුවර සේම නගරයකි)
- යාපනය මිනිසුන් ජීවත් වන (මිනිසුන් යනු අපි වැනිම සිතන සිතෙන, දේවල් දැනෙන පිරිසකි) කලාපයකි.
- යාපනය සත්තු වත්ත්ක් නොව සමාජයකි (ඇතම් කාරණා වලින් දකුණට වඩා ඉදිරියෙන් සිටින)
- යාපනය දකුණේ වස්තුවක් නොවේ. (යුද්ධයෙන් පසුව සිංහලයින් විසින් අල්ලා ගත් පසුව සිංහලයින් ලෙස එහි හිමිකාරිත්වය යටතේ විරාජමාන වන්නට සිතුවද එහි උරුමකරුවෝ යාපනයේ වැසියන්ය.)
- යාපනය යනු දකුණ නොවේ. යාපනයට ආවේණික සංස්කෘතික, ආගමිකාංග හා ජන ජීවිතයක් ඇත.)
- උතුරේ මිනිසුන් නොදියුණු නැත. (දකුනෙන් ගොස් ප්‍රාසාංගිකව දේවල් පෙන්වීමට හෝ අපේ දේ වඩාත් හොද යැයි කීමට උවමනා නැත.)
- දකුණ යනු බටහිර නොවේ (වෙනත් රටක් නොව කුඩා රටක වෙන්ව පැවති කොටසක් පමණි. අවුරුදු 30කට පෙර අතීතයේදී මේ ආකාර සෝබනකාරී හැසිරීම් මේ දෙගොල්ල අතර තිබුනේ නැත.)
- ඔවුන් ආරක්ෂා කරන දෙයක් ඇත. (ඔවුන්ගේ සංස්කෘතිය හා ජීවන රටාවන් සිංහලට ඒවාට වඩා වෙනස්ය. ඒ ගැන නොදැන මී හරක් සේ මැදට පැනීම නොහොබී.)
You can leave a response, or trackback from your own site.
0 Response to "ඇරියස් කවර් කිරීමට පෙර...."
Post a Comment